ΔΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑ, ΦΥΣΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ, ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ, ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ, ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ

ΜΑΡΙΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ, ΟΡΘΟΜΟΡΙΑΚΗ, ΦΥΣΙΚΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6947869647
Email: dimopmar@otenet.gr
Επίσημη ιστοσελίδα: http://mariosdimopoulos.com/

ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΑΥΤΟ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ.

ΦΥΣΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ (NATUROPATHY)
ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ (NUTRITIONAL MEDICINE)
ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ ΜΕ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Η ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ

Ο Codex Alimentarius θέλει να επιβάλει την ακτινοβόληση των τροφίμων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ακτινοβόληση των τροφών εφαρμόζεται ήδη στην Αμερική. Ο FDA (ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων) ενέκρινε την ακτινοβόληση των τροφών στις 18 Απριλίου του 1986. Τα πρώτα ακτινοβολημένα φρούτα και λαχανικά πουλήθηκαν το 1992 σε ένα μικρό supermarket του Miami. Ο FDA επιμένει ότι οι ακτινοβολούμενες τροφές έχουν εξεταστεί και είναι απόλυτα ασφαλείς. Ωστόσο η Νέα Υόρκη, το New Jersey και η Maine έχουν απαγορεύσει την πώληση και τη διανομή των ακτινοβολημένων τροφών, όπως έχουν κάνει και οι κυβερνήσεις της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας.

Τι είναι ακτινοβόληση των τροφών; Ακτινοβόληση των τροφών είναι η διαδικασία της έκθεσης των τροφών σε ιονίζουσα ακτινοβολία, για να καταστρέψει μικροοργανισμούς, βακτήρια, ιούς ή έντομα που μπορεί να είναι παρόντα στην τροφή. Άλλες εφαρμογές της ακτινοβολίας περιλαμβάνουν παρεμπόδιση βλάστησης και καθυστέρηση της ωρίμανσης.

Ποιες τροφές θα ακτινοβολούνται; Όλα τα φρούτα, τα λαχανικά, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα κρέατα.

Η δόση της ακτινοβολίας μετριέται με τη SI μονάδα γνωστή ως Gray (Gy). Μια δόση Gray ακτινοβολίας είναι ισοδύναμη με 1 joule ενέργειας που απορροφάται ανά κιλό υλικού τροφής. Στη διαδικασία ακτινοβόλησης των τροφών οι δόσεις μετριώνται σε KGy (1.000 Gy). Μια απορροφούμενη δόση ακτινοβολίας ή RAD αποτελεί το ποσό της ακτινοβολίας που απορροφά ένα άτομο από τις ακτίνες Χ. Ένα kiloGray (kGy) ισοδυναμεί με 100.000 RAD.

Ας εξετάσουμε τις δόσεις της ακτινοβολίας που χρησιμοποιούνται για τα τρόφιμα. Χαμηλές δόσεις ακτινοβολίας (ώς 1KGy): Για παρεμπόδιση βλάστησης σε βολβούς 0,03-0,15 KGy, για καθυστέρηση ωρίμανσης στα φρούτα 0,25-1,75 KGy, για έντομα και παράσιτα των τροφών 0,07-1,00 KGy. Μεσαία δόση ακτινοβολίας (1KGy ώς 10 KGy): Για μείωση των μικροβίων που χαλάνε τις τροφές, για να παραταθεί η διάρκεια ζωής των κρεάτων, των πουλερικών και των θαλασσινών τροφών σε ψύξη 1,50-3,00 KGy, για μείωση των παθογόνων μικροβίων σε φρέσκα και κατεψυγμένα κρέατα, πουλερικά και θαλασσινές τροφές 3,00-7,00 KGy, για μείωση του αριθμού των μικροοργανισμών σε μπαχαρικά 10,00 KGy. Υψηλή δόση ακτινοβολίας (πάνω από 10 KGy) για αποστείρωση των διαιτών σε νοσοκομεία 25,00-70,00 KGy.

Η ακτινοβόληση των τροφών μερικές φορές αναφέρεται ως ‘κρύα παστερίωση’ ή ‘ηλεκτρονική παστερίωση’, επειδή η ιονίζουσα ακτινοβολία δεν θερμαίνει την τροφή σε υψηλές θερμοκρασίες, όπως η παστερίωση με θερμότητα. Ωστόσο η χρήση του όρου κρύα παστερίωση, για να περιγράψει τις ακτινοβολημένες τροφές είναι αμφιλεγόμενη, διότι η παστερίωση και η ακτινοβολία είναι εντελώς διαφορετικές διαδικασίες, αν και τα προσδοκώμενα τελικά αποτελέσματα μπορεί να είναι παρόμοια σε μερικές περιπτώσεις.

Όσο μεγαλύτερη είναι η γενετική δομή των ανεπιθύμητων οργανισμών τόσο πιο ευαίσθητοι είναι στην ακτινοβολία. Οι μύκητες και τα παράσιτα είναι πιο ευαίσθητα από τα βακτήρια, τα οποία με τη σειρά τους είναι πιο ευαίσθητα από τους ιούς. Οι περισσότεροι ανεπιθύμητοι οργανισμοί συμπεριλαμβανομένης της σαλμονέλας και του E. coli 0157 πεθαίνουν σε επίπεδα που κυμαίνονται από 140-600 RAD, χωρίς να είναι ξεκάθαρο γιατί τα βότανα και τα μπαχαρικά απαιτούν 3 εκατομμύρια RAD. Τα prions, οι οργανισμοί που είναι υπεύθυνοι για την ασθένεια των τρελών αγελάδων είναι ανθεκτικά σε δόσεις που χρησιμοποιούνται για τις ακτινοβολημένες τροφές.

Η ακτινοβόληση δεν εξαλείφει όλα τα βακτήρια. Μερικά δεν επηρεάζονται από τα επίπεδα των δόσεων που χρησιμοποιούνται στα φαγητά. Αυτά περιλαμβάνουν τα βακτήρια που προκαλούν αλλαντίαση , το Clostridium και το Deinococcus radiodurans, τα οποία στην πραγματικότητα επισκευάζουν το δικό τους DNA μετά την έκθεση.

Η ακτινοβόληση των τροφών επηρεάζει τη διατροφική αξία των τροφών. Σχηματίζονται ελεύθερες ρίζες, οι οποίες προκαλούν καρκίνο, και άλλα καρκινογόνα συμπεριλαμβανομένης της φορμαλδεΰδης, του βενζόλιου και των υπεροξειδίων των λιπιδίων.

Οι ελεύθερες ρίζες συνδυάζονται με εντομοκτόνα και με πρόσθετα των τροφών, για να σχηματίσουν νέα χημικά που ονομάζονται ‘άγνωστα ραδιολυτικά συστατικά’ (unknown radiolytic compounds, URPs). Οι υποστηρικτές της ακτινοβόλησης των τροφών έχουν θεωρητικά απαλείψει τις ανησυχίες για τα URPs. Οι μακρόχρονες επιδράσεις αυτών των προσφάτως παραγόμενων χημικών δεν έχουν ερευνηθεί.

Η ακτινοβόληση των τροφών προκαλεί απώλειες των βιταμινών A, C, E, K, B1, B2, B3, B6, B12 και φολικού οξέος ώς και 80%. Απώλειες των λιπαρών οξέων μπορούν επίσης να συμβούν. Τα ακτινοβολημένα λίπη τείνουν να ταγγίζουν γρήγορα. Οι υδατάνθρακες παθαίνουν υδρόλυση με αποτέλεσμα τα άμυλα να μετατρέπονται σε απλά σάκχαρα. Οι υποστηρικτές της ακτινοβόλησης θεωρούν την επίδραση στην πρωτεΐνη μηδαμινή. Ωστόσο το περιεχόμενο του DNA βλάπτεται και οι επιπτώσεις στον άνθρωπο δεν έχουν ακόμα ερευνηθεί.

Η επίδραση της ακτινοβολίας στο περιεχόμενο των τροφών σε μέταλλα, στα βότανα και στα μπαχαρικά είναι πολύ αρνητική, επειδή λαμβάνουν τις υψηλότερες δόσεις ακτινοβολίας. Όλα τα μέταλλα μπορούν να γίνουν ραδιοϊσότοπα, που είναι το ραδιενεργό τους αντίγραφο.

Η ακτινοβόληση των τροφών είναι δυνητικά καταστροφική για την υγεία μας εξαλείφοντας ένζυμα, βιταμίνες και άλλα συστατικά. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα θα γίνεται όλο και πιο αδύναμο, ανίκανο να καταπολεμήσει τις τόσες ασθένειες που αντιμετωπίζουμε. Η συχνότητα του καρκίνου θα αυξηθεί.

Το σώμα μας είναι κατασκευασμένο, για να αυτοθεραπεύεται. Είναι δική μας ευθύνη να δώσουμε στους εαυτούς μας την απαραίτητη υγιεινή τροφή, για να βοηθήσει τα συστήματα του σώματός μας να λειτουργήσουν κατάλληλα και να μας δώσει υγιή ζωή.

Η μεγάλη πλειοψηφία των ασθενειών συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου προκαλείται από έλλειψη των απαραίτητων ενζύμων, βιταμινών, μετάλλων και ιχνοστοιχείων που χρειάζεται το σώμα μας.

Η ακτινοβόληση των τροφών είναι μια διαδικασία που σκοτώνει και καταστρέφει όλα τα ζωντανά μέρη της τροφής. Θα σκοτώνει τα ‘καλά’ βακτήρια, ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη των ‘κακών’ βακτηρίων.

Στις εναλλακτικές θεραπείες του καρκίνου η εστίαση είναι στην αποκατάσταση και στη διατήρηση της υγείας. Το σώμα χρειάζεται ένζυμα και βιταμίνες που αποκτώνται από φρούτα και λαχανικά και άλλες ζωντανές τροφές που τρώμε. Αυτά τα απαραίτητα συστατικά τροφής έρχονται κατά τη διάρκεια των τελευταίων σταδίων της φυσικής ωρίμανσης. Όλα τα ένζυμα καθώς και πολλές άλλες βιταμίνες και συστατικά καταστρέφονται από τη διαδικασία της ακτινοβολίας. Είναι σημαντικό να επικεντρωθούμε στο γεγονός ότι πολλά από αυτά που το σώμα μας χρειάζεται από τις τροφές που τρώμε αποκτώνται κατά τη διάρκεια της φυσικής ωρίμανσης των τροφών. Η ακτινοβόληση προλαμβάνει τη φυσική ωρίμανση. Η ακτινοβόληση προκαλεί χημικές αλλαγές που θα επιδράσουν δραστικά την υγεία των συστημάτων του σώματός μας. Το σώμα είναι κατασκευασμένο να τρώει φυσικές τροφές που έχουν ωριμάσει στο φυσικό περιβάλλον του ήλιου και του αέρα.

Αν τα ζιζάνια μπορούν να αποστειρωθούν, δεν είναι πιθανό ότι, καθώς τρώμε μεγάλες ποσότητες τροφών που είναι ακτινοβολημένες, καταναλώνουμε αρκετά κατάλοιπα ακτινοβολίας από τις τροφές, ώστε να επηρεαστούν τα συστήματα του σώματός μας;

Χρειαζόμαστε προστατευτικά τοιχώματα, ώστε οι εργάτες να μην επηρεαστούν από τις χαμηλές δόσεις ακτινοβολίας. Γιατί να μην σκεφτούμε ότι θα υπάρχουν προκλήσεις υγείας, καθώς οι ιστοί του σώματός μας αρχίζουν να συγκεντρώνουν και να αποθηκεύουν μικρές ποσότητες ακτινοβολίας καθημερινά από τις τροφές που τρώμε;

Χημικά παράγωγα που βρίσκονται σε ακτινοβολημένο βοδινό και σε μερικές άλλες ακτινοβολημένες τροφές αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του κόλου και βλάβης του DNA σε ανθρώπους που τρώνε αυτές τις τροφές σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες που διεξήχθησαν στην Ευρώπη. Αυτές οι μελέτες θέτουν σε αμφισβήτηση τη θέση του FDA και της βιομηχανίας τροφίμων ότι οι ακτινοβολημένες τροφές είναι γενικά ασφαλείς για ανθρώπινη κατανάλωση. Οι μελέτες επιβεβαιώνουν έρευνες που δημοσιεύτηκαν το 1988 και 2001 και έδειξαν ότι συγκεντρώσεις χημικών που ονομάζονται 2-alkylcyclobutanones (ή 2-ACBs) – που βρίσκονται μόνο σε ακτινοβολημένες τροφές – προκάλεσαν βλάβη του DNA σε ανθρώπινα κύτταρα. Ανάμεσα στα νέα ευρήματα οι 2-ACBs φάνηκαν ότι προάγουν την ανάπτυξη όγκων στα έντερα αρουραίων.

Οι 2-ACBs σχηματίζονται, όταν οι τροφές που περιέχουν λίπος ακτινοβολούνται, όπως το μοσχάρι, το κοτόπουλο και συγκεκριμένα φρούτα.

Το τρίχρονο πρόγραμμα διεξήχθη από μια ομάδα Γάλλων και Γερμανών επιστημόνων από διάφορα ινστιτούτα, συμπεριλαμβανομένου του Germanys Federal Research Center for Nutrition και του Louis Pasteur University στη Γαλλία. Το 200 σελίδων σώμα ερευνών που δόθηκε στη δημοσιότητα τον Δεκέμβριο του 2003, αποτελείτο από πέντε πρωταρχικές μελέτες για τοξικότητα και διάφορες δευτερεύουσες μελέτες. Δημοσιευμένες στα Γερμανικά και στα Γαλλικά οι μελέτες μεταφράστηκαν στα Αγγλικά από το Public Citizen and the Center for Food Safety.

Οι συγγραφείς των μελετών προειδοποιούν: ‘Προσοχή πρέπει να δοθεί προτού κάθε κίνδυνος των καταναλωτών από την έκθεση σε αυτά τα συστατικά απορριφθεί. Επιπλέον έρευνες απαιτούνται, για να καθορίσουν ακριβώς την έκθεση σε αυτά τα συστατικά… και τον μεταβολισμό των 2-ACBs στον ζωντανό οργανισμό. Όλες αυτές οι έρευνες είναι απαραίτητες, για να κατανοηθούν σε βάθος οι μηχανισμοί των τοξικών επιδράσεων’.

Το Public Citizen and the Center for Food Safety παρουσίασε στον FDA μια υπογεγραμμένη άποψη του William Au, ενός διεθνώς αναγνωρισμένου ειδικού τοξικολογίας στο University of Texas Medical Branch. Βασισμένος σε μια επιθεώρηση των Ευρωπαϊκών μελετών και άλλων ερευνών ο Au προειδοποιεί ότι ‘η κατανάλωση ακτινοβολημένων τροφών από άτομα που έχουν παράγοντες κινδύνου για καρκίνο του κόλου θα προκαλέσει αυξημένο κίνδυνο για την ασθένεια’ και ότι ‘η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων ακτινοβολημένων τροφών μπορεί να αυξήσει τους κινδύνους υγείας στον πληθυσμό’.

Ομάδες υποστήριξης καταναλωτών όπως η Public Citizen ή Food and Water Watch υποστηρίζουν ότι η ασφάλεια των ακτινοβολούμενων τροφών δεν είναι αποδεδειγμένη. Μακρόχρονες μελέτες δεν έχουν διεξαχθεί.

Έχουν προκληθεί προβλήματα υγείας σε ζώα που τρέφονταν με ακτινοβολημένες τροφές, όπως πρόωρος θάνατος, μεταλλάξεις και άλλες γενετικές ανωμαλίες, θάνατοι εμβρύων και άλλα αναπαραγωγικά προβλήματα, ασθένειες του ανοσοποιητικού συστήματος και διατροφικές ελλείψεις. Αξιοσημείωτο είναι ότι στην Αυστραλία σε έξι γάτες που είχαν τραφεί με ακτινοβολημένες τροφές για γάτες έγινε ευθανασία μετά από σοβαρή παράλυση και άλλες 60 γάτες αρρώστησαν, όταν τράφηκαν με αυτές τις ακτινοβολημένες τροφές. Η Australian Quarantine Inspection Services (AQIS) απαιτεί τα εισαγόμενα προϊόντα φρέσκων τροφών να ακτινοβολούνται στην ελάχιστη δόση των 50 KGy. Η ζωοτροφή ήρθε από τον Καναδά – η Αυστραλέζικη εισαγωγική εταιρεία υπέθεσε ότι ο σχηματισμός ελευθέρων ριζών και η καταστροφή της βιταμίνης Α πρέπει να ήταν η αιτία της νευρολογικής βλάβης στις γάτες. Είναι γνωστό ότι η ακτινοβόληση μπορεί να προκαλέσει μείωση των βιταμινών και σχηματισμό ελευθέρων ριζών, αλλά η αιτία της πρόκλησης βλάβης στις γάτες δεν έχει γίνει ακόμα καθαρά κατανοητή και χρειάζεται περισσότερη έρευνα και επαλήθευση. Σε αντίθεση με την ανακοίνωση τύπου της εταιρείας ο κτηνίατρος που πρώτος ταύτισε τη συγκεκριμένη ζωοτροφή ως κοινό παράγοντα πρόκλησης βλάβης στις γάτες ανέφερε ότι έλλειψη βιταμίνης Α δεν παρατηρήθηκε σε αυτές τις γάτες.

Ο FDA επιθεώρησε 441 μελέτες τοξικότητας, για να καθορίσει την ασφάλεια των ακτινοβολημένων τροφών. Τελικά ο FDA βασίστηκε μόνο σε 5 από τις 411 μελέτες, αφού οι υπόλοιπες ήταν ελαττωματικές. Στηριζόμενος μόνο σε 5 μελέτες ο FDA ενέκρινε την ακτινοβόληση των τροφίμων. Όμως το Department of Preventative Medicine and Community Health του New Jersey Medical School βρήκε δύο από τις μελέτες μεθοδολογικά ελαττωματικές. Σε μια τρίτη μελέτη ζώα που τράφηκαν με μια δίαιτα ακτινοβολημένων τροφών αντιμετώπισαν απώλεια βάρους και αποβολή λόγω της προκαλούμενης από ακτινοβόληση διατροφικής έλλειψης της βιταμίνης Ε. Οι υπόλοιπες δύο μελέτες ερεύνησαν τις επιδράσεις διαιτών τροφών ακτινοβολημένων σε δόσεις κάτω από το εγκρινόμενο από τον FDA γενικό επίπεδο των 100.000 rads. Έτσι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν, για να δικαιολογήσουν την ακτινοβόληση της τροφής σε επίπεδα που έχουν εγκριθεί από τον FDA.

Άλλες μελέτες δείχνουν σοβαρά προβλήματα υγείας που συνδέονται με την κατανάλωση ακτινοβολημένων τροφών. 12 μελετες που διεξάχθηκαν από τις Raltech Scientific Services, Inc. εξέτασαν την επίδραση της κατανάλωσης ακτινοβολημένων κοτόπουλων από διάφορα είδη ζώων. Οι μελέτες έδειξαν την πιθανότητα χρωμοσωματικής βλάβης, ανοσοτοξικότητας, μεγαλύτερης συχνότητας ασθένειας των νεφρών και καρδιακού θρόμβου. Εξετάζοντας τα ευρήματα της Raltech Scientific Services το 1984 ο ερευνητής της USDA Donald Thayer υποστήριξε: ‘Μια συλλογική εκτίμηση των αποτελεσμάτων των μελετών έρχεται σε αντίθεση με το οριστικό συμπέρασμα ότι το ακτινοβολημένο υλικό ήταν ελεύθερο από τοξικές ιδιότητες’.

Μελέτες σε αρουραίους που τράφηκαν με ακτινοβολημένες τροφές δείχνουν επίσης πιθανή νεφρική βλάβη και βλάβη των όρχεων και μια στατιστικά σημαντική αύξηση στους όγκους των όρχεων. Μια μελέτη ορόσημο στην Ινδία βρήκε ότι τέσσερα από πέντε παιδιά που τράφηκαν με ακτινοβολημένο σιτάρι ανέπτυξαν πολυπλοειδία, μια χρωμοσωματική ανωμαλία που είναι μια καλή ένδειξη μελλοντικής ανάπτυξης καρκίνου.

Η ακτινοβόληση θέτει σοβαρούς κινδύνους και ακόμα δεν εξασφαλίζει ασφαλές κρέας. Αν και σκοτώνει τα περισσότερα βακτήρια, δεν καταστρέφει τις τοξίνες που δημιουργούνται στα αρχικά στάδια της μόλυνσης. Και σκοτώνει επίσης τα ευεργετικά βακτήρια που παράγουν μυρωδιές που δείχνουν ότι η τροφή έχει χαλάσει και ελέγχουν φυσιολογικά την ανάπτυξη των βλαβερών βακτηρίων. Η ακτινοβόληση επίσης προκαλεί την παραγωγή αφλατοξίνης, μιας καρκινογόνου ουσίας.

Επιπρόσθετα η ακτινοβόληση θα έχει πιθανή μεταλλαξιογόνο επίδραση σε βακτήρια και ιούς, τα οποία επιζούν από την έκθεση στην ακτινοβολία. Οι μεταλλαγμένοι επιζώντες μπορεί να είναι ανθεκτικοί σε αντιβιοτικά και μπορεί να εξελιχθούν σε πιο μολυσματικές ποικιλίες. Τα μεταλλαγμένα βακτήρια μπορούν επίσης να γίνουν ανθεκτικά στην ακτινοβολία, κάνοντας τη διαδικασία της ακτινοβολίας αναποτελεσματική για τροφές που έχουν εκτεθεί σε ποικιλίες ανθεκτικές στην ακτινοβολία.

Ποικιλίες σαλμονέλας ανθεκτικές στην ακτινοβολία έχουν ήδη αναπτυχθεί κάτω από εργαστηριακές συνθήκες και επιστήμονες στο Louisiana State University στο Baton Rouge έχουν βρει ότι ένα βακτήριο που βρίσκεται στο χαλασμένο κρέας και σε κόπρανα ζώων μπορεί να επιβιώσει από μια δόση ακτινοβολίας πέντε φορές από ό, τι ο FDA θα εγκρίνει τελικά για το μοσχάρι. Οι επιστήμονες εξέθεσαν το βακτήριο, που ονομάζεται D. radiourans, σε 10 και 15 kilograys (kGy) για μερικές ώρες. Το βακτήριο επιβίωσε από την έκθεση στην ακτινοβολία.

Ο George Tritsch, PhD, επιστήμονας έρευνας του καρκίνου στο Roswell Park Memorial Institute έγραψε: ‘Μιλάω ως ιδιώτης κάτοικος και οι απόψεις μου είναι δικές μου, βασισμένες σε 33 χρόνια εμπειρίας από το διδακτορικό μου στο Cornell Medical College, Rockefeller University και από το 1959 ως επιστήμονας έρευνας του καρκίνου και βιοχημικός στο Roswell. Είμαι αντίθετος με την κατανάλωση ακτινοβολημένων τροφών λόγω των άφθονων και πειστικών αποδείξεων στην επιστημονική βιβλιογραφία ότι τα προϊόντα των ελευθέρων ριζών που σχηματίζονται κατά την ακτινοβόληση προκαλούν στατιστικά σημαντικές αυξήσεις στην καρκινογένεση και στην καρδιαγγειακή ασθένεια στα ζώα και στον άνθρωπο. Δεν θα μιλήσω για την αναφερόμενη καταστροφή των βιταμινών και άλλων συστατικών από την ακτινοβόληση, διότι η κατάλληλη λήψη συμπληρωμάτων μπορεί να προλάβει τέτοιες πιθανές ελλείψεις. Ωστόσο δεν μπορώ να προστατέψω τον εαυτό μου από τις καρκινογόνες και άλλες βλαβερές προσβολές στο σώμα τοποθετημένες σε τροφές και δεν μπορώ να δω ουσιαστικό όφελος από την πιθανή αυξημένη συχνότητα κακοήθους ασθένειας μία με τρεις δεκαετίες στο μέλλον’.

Το 1997 σε μια δημοσκόπηση του CBS 77% των καταναλωτών των Η.Π.Α. δεν θέλουν τις ακτινοβολημένες τροφές. Όταν η πλειοψηφία των καταναλωτών δεν θέλει τις ακτινοβολημένες τροφές, γιατί οι ιθύνοντες υγείας θέλουν να τις επιβάλουν;

Οι ιθύνοντες υγείας θέλουν να μας προστατέψουν από τα μικρόβια, αλλά λησμονούν ότι το ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα είναι αυτό που μας προστατεύει από τις διάφορες μολύνσεις. Η ακτινοβόληση όμως των τροφών θα έχει ως συνέπεια να έχουμε ένα αδύνατο ανοσοποιητικό σύστημα, αφού μειώνει τα επίπεδα των βιταμινών των τροφών.

Η ακτινοβόληση δημιουργεί ελεύθερες ρίζες και καταστρέφει τις αντιοξειδωτικές βιταμίνες που είναι απαραίτητες για την καταπολέμησή τους. Αυτό θα μπορούσε να λυθεί με τη λήψη διατροφικών συμπληρωμάτων. Αλλά ο Codex Alimentarius σκοπό έχει να απαγορεύσει τα συμπληρώματα διατροφής με υψηλές δόσεις βιταμινών και άλλων θρεπτικών συστατικών και αντιοξειδωτικών ουσιών που μπορούν να μας προστατέψουν από τη βλάβη των ελευθέρων ριζών. Αυτό θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για την υγεία μας, αφού οι ελεύθερες ρίζες είναι υπεύθυνες για την πρόκληση πολλών ασθενειών. Από αυτό φαίνεται ότι ο στόχος του Codex Alimentarius δεν είναι η προστασία του καταναλωτή αλλά η μείωση του πληθυσμού της γης λόγω ασθενειών που θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί, αν οι άνθρωποι είχαν πρόσβαση σε αγνές, ανεπεξέργαστες τροφές και σε καλά συμπληρώματα διατροφής.

Η ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Η ολιστική ιατρική εφαρμοζόταν στην αρχαιότητα ήδη από την προϊστορική περίοδο. Πρώτος γνωστός γιατρός υπήρξε ο Παιών, η φήμη του οποίου υπήρξε τόσο μεγάλη, ώστε θεωρήθηκε ιατρός των θεών. Σημαντικός γιατρός, φυσιοθεραπευτής και βοτανολόγος υπήρξε ο Χείρων ο Κένταυρος. Άλλος σημαντικός γιατρός ήταν ο Μελάμποδας. Ο Μελάμποδας ήταν και ψυχοθεραπευτής, ψυχαναλυτής. Με την ψυχοθεραπευτική του μέθοδο θεράπευσε τον Άλκανθο, βασιλιά των Μεγάρων από το γένος των Πελοπιδών, από χρόνια μελαγχολία. Θεράπευσε μάλιστα τις κόρες του Προίτου από μανία. Ο γιατρός Γ.Α. Τσουκαντάς σε συνεργασία με τον ψυχίατρο Δ. Κουρέτα συμπεραίνει ότι οι αρχαίοι Έλληνες γιατροί του 1400 π.Χ γνώριζαν την ψυχοθεραπεία, την ομαδική ψυχοθεραπεία, την ψυχοσωματική και την ψυχανάλυση.

Ο Μελάμποδας δίδαξε και μετέδωσε την ιατρική του γνώση στον Αμφιάραο. Μετά τον θάνατό του Αμφιάραου κτίστηκαν πολλά Αμφιαράεια. Την ίδια περίπου εποχή έδρασε και ο Ασκληπιός, τον οποίο μύησε στην ιατρική ο Χείρων ο Κένταυρος. Προς τιμή του κτίστηκαν τα Ασκληπιεία.

Τα Αμφιαράεια ήταν πρόδρομοι των Ασκληπιείων. Η θεραπευτική μεθοδολογία και αγωγή ήταν παρόμοια στα δυο αυτά ιεροθεραπευτήρια, λογικά όμως πιο εξελιγμένη στα Ασκληπιεία. Τα Αμφιαράεια και τα Ασκληπιεία ήταν αρχαία νοσοκομεία εξάσκησης ολιστικής ιατρικής.

Τα Ασκληπιεία κτίζονταν σε ωραίο περιβάλλον, δενδρόφυτο, ώστε να αγαλλιάζει ο ασθενής, χωρίς υγρασία και κοντά σε ιαματικά λουτρά. Οι ασθενείς υποβάλλονταν σε υποκαπνισμούς δι’ αρωμάτων ή καιόμενων αντισηπτικών βοτάνων. Έπιναν επίσης ορισμένα αφεψήματα βοτάνων, τα οποία είχαν διουρητική, αποτοξινωτική ή τονωτική δράση. Το σημαντικότερο είναι ότι οι ασθενείς υποβάλλονταν σε νηστεία ή σε ειδική δίαιτα. Ο γιατρός Σ. Ανδρουτσόπουλος παρατηρεί ότι ‘εντός των θεραπευτηρίων τούτων επεδιώκετο η θεραπεία πάντων των ασθενών, πρωτίστως μεν διά της διαίτης μετά παραλλήλου γενικής τονώσεως διά της προσευχής και άλλων ιεροτελεστιών, εχορηγούντο δε ελάχιστα μόνο φάρμακα’ (‘Το Ιεροθεραπευτήριον του Αμφιαράου στον Ωρωπό’).

Στο θεραπευτικό πρόγραμμα των ιδρυμάτων αυτών συμπεριλαμβάνονταν οι σωματικές ασκήσεις, οι περίπατοι και η υδροθεραπεία-λουτροθεραπεία, η ψυχαγωγία των ασθενών με θεατρικές παραστάσεις, γι’ αυτό και δίπλα στα Ασκληπιεία υπήρχε θέατρο, κάτι που δείχνει ότι οι αρχαίοι γιατροί θεράπευαν και την ψυχή των ασθενών, δεν έβλεπαν δηλαδή τον ασθενή ως υλική οντότητα αλλά ως ψυχοσωματική. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι εφαρμοζόταν μέσα στα ιερά η μουσικοθεραπεία, όχι μόνο για χαλάρωση των ασθενών σε περίπτωση εγχείρησης, αλλά και για τη θεραπεία ψυχικών νοσημάτων.

Η θεραπεία γινόταν διά της εγκοιμήσεως των ασθενών στο άδυτο του ναού αλλά και διά ονείρων. Επομένως τότε εφαρμοζόταν η ονειροθεραπεία, η παρακολούθηση δηλαδή των ονείρων των ασθενών και η εξήγησή τους, κάτι που οδηγεί στην έρευνα του ασυνειδήτου και στην αυτογνωσία του ασθενούς.

Η γνώση των ιερέων-ιατρών φυλασσόταν από γενιά σε γενιά. Τον 5ο αιώνα π.Χ όμως εμφανίζεται μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στην ιστορία της ανθρωπότητας, ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της ιατρικής.

Ο Ιπποκράτης μυημένος στην ιατρική των Ασκληπιείων συνέχισε και επεξέτεινε και με δικές του παρατηρήσεις και ανακαλύψεις τη μακρόχρονη ιατρική παράδοση των Ασκληπιείων. Για αυτό και εφάρμοζε τις ίδιες θεραπευτικές μεθόδους με τους προκατόχους του, δίαιτα, γυμναστική, κινησιοθεραπεία, λουτροθεραπεία κ.λπ. Ήταν δηλαδή ένας φυσικός γιατρός. Τα αποφθέγματά του ‘Φύσις νόσων ιατρός’, ‘κάλιον το προλαμβάνειν ή (=παρά) το θεραπεύειν’, ‘η τροφή είναι το φάρμακό σου’ αποτελούν το ευαγγέλιο της Naturopathy και δίκαια μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον Ιπποκράτη ως Naturopath (φυσιοπαθητικό).

Ο Ιπποκράτης όμως μπορεί να χαρακτηριστεί και ως ο πρώτος ομοιοπαθητικός ιατρός. Υποστήριζε ότι ‘η ασθένεια προκαλείται από τα όμοια και με τα όμοια ως ιάματα ο ασθενής υγιαίνει’ (Περί τόπων των κατά άνθρωπον, 42). Ο Ιπποκράτης βέβαια αναφέρεται και στην αλλοπαθητική μέθοδο, αλλά υποστηρίζει ότι ‘και με τους δύο τρόπους αποκαθίσταται η υγεία’.

Ο Ιπποκράτης υποστηρίζει ότι αυτό που παρατηρούμε στον ασθενή δεν είναι η νόσος αλλά το σύμπτωμα, η αιτία της οποίας βρίσκεται εντός του οργανισμού και όχι έξω. Αυτό αποτελεί βασική θέση της Naturopathy, σύμφωνα με την οποία τα συμπτώματα δεν είναι αίτια της αρρώστιας, παρά αποτέλεσμα της καταστάσεως του οργανισμού. Ενώ η Naturopathy ζητά να απομακρύνει ή να διορθώσει τις αιτίες και να τονώσει τον οργανισμό με τις φυσικές υγιεινές συνθήκες, η συμβατική ιατρική ζητά απλώς να καταστείλει και να απομονώσει τα συμπτώματα και δεν δίνει προσοχή στις αιτίες. Για αυτό και ο Ιπποκράτης επεμβαίνει στον τρόπο ζωής του ασθενούς και στη δίαιτά του. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι έγραψε τρία βιβλία επ’ αυτού του θέματος: ‘Περί διαίτης’, ‘Περί τροφής’, ‘Περί υγιεινής και ασκήσεων’.

Ο Ιπποκράτης εφάρμοζε διατροφική θεραπευτική. Ο Ιπποκράτης συνεχίζοντας το έργο των Ασκληπιάδων και του Πυθαγόρα θεωρούσε τη διατροφή ως το σημαντικότερο μέσο καταπολεμήσεως των ασθενειών. Γι’ αυτό και επενέβαινε στον τρόπο ζωής του ασθενούς και στη δίαιτά του, κάτι που έκαναν και στα Ασκληπιεία. Φαίνεται ότι είχε επηρεαστεί από τον δάσκαλό του Ηρόδικο, ο οποίος θεωρούσε ότι οι ασθένειες προκαλούνται εξαιτίας ‘κακής δίαιτας’ (με τον όρο δίαιτα δεν εννοούσε μόνο τη διατροφή αλλά ολόκληρο τον τρόπο ζωής. Ο Ιπποκράτης όριζε διαφορετικό διαιτολόγιο ανάλογα με την εποχή. Πίστευε ότι η διατροφή των ανθρώπων πρέπει να ρυθμίζεται ανάλογα με την ηλικία και τη σωματική διάπλαση του καθένα, την εποχή του έτους και τον τόπο. Ο Ιπποκράτης σύστηνε συγκεκριμένα διαιτολόγια ανάλογα με τις παθήσεις.‘Ο κύριος σκοπός της ιατρικής – γράφει ο Ιπποκράτης – είναι να μάθουν τον άνθρωπο πώς να τρέφεται, αφού η τροφή είναι το φάρμακό μας’ (Περί Αρχαίης Ιατρικής 578, 3).

Την ίδια άποψη με τον Ιπποκράτη είχε και ο Πλάτωνας, ο οποίος φαίνεται ότι είχε μελετήσει κάποια από τα συγγράμματα των Ασκληπιάδων. ‘Δεν βλέπεις – γράφει ο Πλάτωνας – ότι και λίγο αν παραβούν τη διαταχθείσα δίαιτα αρρωσταίνουν οι αθλητές πολύ και βαριά;’ (Πολιτ. ΙΙΙ, 404 e).

Το παρακάτω απόσπασμα του Πλάτωνα θυμίζει τις απόψεις της Naturopathy: ‘Γιατί τίποτα δεν επιτυγχάνουν με τη θεραπεία, εκτός του ότι κάνουν πιο πολύπλοκες τις ασθένειές τους και αν κάποιος τους συμβουλεύει να πάρουν κάποιο φάρμακο, ελπίζουν ότι με αυτό θα γίνουν καλά. Αλλά μήπως αυτοί δεν είναι αξιοθρήνητοι και για το ότι θεωρούν μεγαλύτερο εχθρό τους εκείνον που τους λέει την αλήθεια, ότι δηλαδή αν δεν σταματήσει να μεθάει και να τρώει πολύ και να ασωτεύει, δεν θα τον ωφελήσουν ούτε τα φάρμακα ούτε οι καυτηριάσεις ούτε οι εγχειρήσεις’ (Πολιτ. IV, 426 a-b). Ο Πλάτωνας θεωρεί κακό επιστήμονα αυτόν που θα θεραπεύσει έναν ασθενή που δεν ακολουθεί υγιεινή ζωή. Χάος χωρίζει την αρχαία Ελληνική από τη σύγχρονη ιατρική αντίληψη. Για αυτό και στην αρχαιότητα εφαρμοζόταν η προληπτική ιατρική. Αξιοσημείωτο είναι ότι τον 2ο αιώνα π.Χ. ο φυσιοθεραπευτής Ασκληπιάδης έλεγε ότι θα έδινε σε οποιονδήποτε το δικαίωμα να τον αποκαλέσει ανάξιο γιατρό, αν ποτέ ο ίδιος ασθενούσε’.

Στην αρχαία Ελλάδα πολλοί γιατροί απέφευγαν τα φάρμακα. Γράφει ο Ιπποκράτης: ‘Λίγα πράγματα επιτυγχάνονται με τα φάρμακα…Αλλά τώρα γίνεται σαφές ότι οι πιο διακεκριμένοι γιατροί δεν θεραπεύουν μόνο με φάρμακα αλλά και με τη δίαιτα και άλλα θεραπευτικά μέσα’ (Παραγγελίαι 14 και Περί Τέχνης 6). Την εποχή εκείνη υπήρχε μια κόντρα ανάμεσα σε ολιστικούς γιατρούς που σπάνια χρησιμοποιούσαν φάρμακα και στους γιατρούς που θεράπευαν τα συμπτώματα με φάρμακα. Μόνο που τότε αυτοί που σπάνια χρησιμοποιούσαν φάρμακα ήταν οι διακεκριμένοι γιατροί. Ομοίως και ο Πλάτωνας συνιστά τα εξής: ‘Οι ασθένειες, εφ’ όσον δεν είναι πολύ επικίνδυνες, δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με φάρμακα, γιατί η φύση των ασθενειών μοιάζει με εκείνη των ζωντανών όντων, γιατί και εκείνων η κατασκευή είναι τέτοια, ώστε να έχουν μια ορισμένη διάρκεια ζωής…Επίσης το ίδιο ισχύει και για τη φύση των νόσων, αν κάποιος προσπαθεί να τις κατανικήσει με φάρμακα ανεξάρτητα από τον απαιτούμενο χρόνο, τις επιδεινώνει και τις πολλαπλασιάζει. Γι’ αυτό θα πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε με τον κατάλληλο τρόπο ζωής, τόσο όσο ο άνθρωπος μπορεί να βρει τον χρόνο και να μην ερεθίζουμε με τα φάρμακα έναν δύστροπο εχθρό’ (Τίμαιος 88-89 b-d).

Ο Ιπποκράτης στο ‘Περί Διαίτης’ γράφει: ‘Μόνο η τροφή δεν αρκεί να συντηρήσει τον άνθρωπο σε καλή φυσική κατάσταση, αν δεν τη συνδυάζει με τη γυμναστική. Η τροφή και η άσκηση έχουν αντίθετες ιδιότητες, συμβάλλουν όμως αμοιβαία στη διατήρηση της υγείας. Οι ασκήσεις δημιουργήθηκαν, για να αναλώνουν ό, τι υπάρχει, ενώ το φαγητό και το ποτό, για να αναπληρώνουν τα κενά. Είναι ανάγκη, όπως φαίνεται, να προσδιοριστεί ακριβώς η δύναμη των σωματικών κόπων τόσο των φυσικών όσο και των τεχνητών, ποιοι από αυτούς συμβάλλουν στην ανάπτυξη και ποιοι στη φθορά της σάρκας...’. Όταν λέει φθορά της σάρκας, εννοεί τις καύσεις και τα αποτελέσματά τους.

Συνεχίζει ο Ιπποκράτης: ‘…και όχι μόνο αυτό αλλά και την αναλογία των ασκήσεων με την ποσότητα του φαγητού, την ιδιοσυγκρασία του ατόμου…’, που σημαίνει ότι κάθε άτομο έχει τη δική του ιδιοσυγκρασία.

‘Ο άνθρωπος – γράφει ο Ιπποκράτης – πρέπει να γνωρίζει την ανατολή, τη δύση των άστρων, για να ξέρει να προφυλάσσεται από τις αλλαγές και τις υπερβολές της τροφής των ποτών, του ανέμου και ολόκληρου του περιβάλλοντος από όπου προέρχονται οι ασθένειες των ανθρώπων. Όμως και αν τα γνωρίζει καλά όλα αυτά η γνώση δεν θα είναι ικανοποιητική. Αν ήταν δυνατόν να προσδιοριστεί για τη φύση κάθε ατόμου μέτρο τροφής και ανάλογη σωματική άσκηση χωρίς υπερβολή προς το πλεόνασμα ή την έλλειψη τότε θα είχε βρεθεί ο σωστός τρόπος για την εξασφάλιση της ανθρώπινης υγείας…Είναι γεγονός ότι αν υπάρχει έστω και μικρή δυσαναλογία ανάμεσα σε αυτά (την τροφή και την άσκηση), αναγκαστικά το σώμα καταβάλλεται με την πάροδο του χρόνου από την κατάχρηση και αρρωσταίνει.’.

Ο Ιπποκράτης εφάρμοζε προληπτική ιατρική. Γράφει: ‘Εγώ όμως τα έχω ανακαλύψει όλα αυτά, και ακόμα τη δυνατότητα πρόγνωσης μιας αρρώστιας, προτού αρρωστήσει ο άνθρωπος, παρακολουθώντας προς τα πού πάει η υπερβολή. Γιατί οι αρρώστιες δεν προσβάλλουν τους ανθρώπους ξαφνικά, αλλά αθροιζόμενες σιγά-σιγά ξεσπούν μια και έξω. Εγώ λοιπόν ανακάλυψα τα συμπτώματα που εμφανίζει ο άνθρωπος πριν η υγεία νικηθεί μέσα του από την αρρώστια και πώς πρέπει να τα επαναφέρει κανείς όλα σε κατάσταση υγείας’ (‘Περί Διαίτης’ παρ. 2).

Στην κλασσική εποχή οι σοβαρότεροι γιατροί εφάρμοζαν την ολιστική ιατρική. Αυτό αποδεικνύεται από τον διάλογο του Πλάτωνα Χαρμίδης, όπου αναφέρεται: ‘Ίσως θα έχεις ακούσει και συ καλούς γιατρούς, όταν έλθει σ’ αυτούς ένας άρρωστος με πονόματο, να λένε ότι δεν είναι δυνατόν να γιατρέψουν χωριστά τα μάτια, αλλά ότι πρέπει να κάνουν θεραπεία για όλο το κεφάλι, προκειμένου να κάνουν καλό στα μάτια. Και ακόμα ότι είναι ανόητο να νομίζει κανείς ότι μπορεί να θεραπευτεί το κεφάλι μόνο ξεχωριστά από το υπόλοιπο σώμα. Ξεκινώντας λοιπόν από αυτή την αντίληψη ορίζουν δίαιτα για ολόκληρο το σώμα και επιχειρούν να θεραπεύσουν το μέρος μαζί με το σύνολο’ (IV, 156 β). Και συμπληρώνει: ‘Όπως ακριβώς δεν πρέπει να θεραπεύονται τα μάτια χωρίς το κεφάλι ούτε το κεφάλι χωρίς το σώμα, έτσι ούτε το σώμα χωρίς την ψυχή’, γνωρίζει δηλαδή την ψυχοσωματική αιτία των ασθενειών.

Τους γιατρούς που θεράπευαν το σύμπτωμα, χωρίς να εξετάζουν την αιτία του, τους θεωρεί αδαείς και τους ειρωνεύεται. ‘Γιατί τούτο εδώ πρέπει να γνωρίζουμε καλά, ότι αν έβρισκε ποτέ ένας γιατρός από αυτούς που ασκούν την ιατρική πρακτικά χωρίς επιστημονική γνώση άλλον γιατρό να συζητά με ελεύθερο ασθενή και ενώ του μιλά από την αρχή για το θέμα της αρρώστιας του να κάνει περίπου φιλοσοφία ή αναπτύσσοντάς του γενικά τη φύση των σωμάτων, γρήγορα θα γελούσε πολύ και δεν θα έλεγε τίποτα άλλο εκτός από αυτά που λένε συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις πολλοί από αυτούς που λέγονται γιατροί, θα έλεγε δηλαδή: ‘ανόητε, δεν τον γιατρεύεις τον άρρωστο, παρά σχεδόν τον εκπαιδεύεις, ως να έχει ανάγκη να γίνει γιατρός και όχι να θεραπευτεί’ (Νόμοι IX, 857 c-e).

Ο Ιπποκράτης εφάρμοζε την ολιστική ιατρική, και αυτό το επιβεβαιώνει ο ίδιος ο Πλάτωνας: ‘Νομίζεις λοιπόν ότι μπορείς να γνωρίζεις την καθ’ όλον ανθρώπινη φύση; Αν βέβαια πρέπει να πιστέψει κανείς τον Ιπποκράτη, έναν από τους Ασκληπιάδες, ούτε τα περί του σώματος μπορείς να κατανοήσεις χωρίς αυτή τη μέθοδο. (Φαίδρος 270c). Ο Ιπποκράτης έκανε ενδελεχή έρευνα της ζωής του ασθενούς, εξέταζε ακόμα και τις σχέσεις του με συγγενείς και φίλους, τις σκέψεις του και τα όνειρά του (Περί Επιδ. III, 1).

Ο Ιπποκράτης γνώριζε την επίδραση μιας ορισμένης ψυχικής καταστάσεως επί του σώματος (ψυχοσωματική ιατρική). Ο Αριστοτέλης αναφέρεται και στην αντίθετη κατάσταση, στην επίδραση του σώματος επί της ψυχής: ‘Οι ψυχικές λειτουργίες επηρεάζονται από τις σωματικές. Και αυτό γίνεται ολοφάνερο στις περιπτώσεις της μέθης και της αρρώστιας, διότι φαίνεται η έντονη διαταραχή των ψυχικών λειτουργιών που προκύπτει από τις σωματικές διαταραχές’. Για να καταλήξει: ‘Νομίζω ότι η ψυχή και το σώμα αλληλοεπηρεάζονται. Και η ψυχική κατάσταση, όταν μεταβάλλεται, μεταβάλλει μαζί της τη σωματική και η σωματική κατάσταση, όταν μεταβάλλεται, μεταβάλλει μαζί της την ψυχική’ (Περί ψυχής 805 a και 808 b). Τη φυσική και ολιστική ιατρική του Ιπποκράτη συνέχισε και ο Γαληνός, ο οποίος αποκάλεσε τη φύση ‘τεχνίτη’ και ήρθε σε σύγκρουση με μηχανιστικές αντιλήψεις των Επικουρείων, που θεωρούσαν το σώμα ως μια περίπλοκη μηχανή’.

Για μια άλλη φορά αποδεικνύεται πόσο επίκαιρο είναι το αρχαιοελληνικό πνεύμα. Η ολιστική ιατρική δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά εφαρμοζόταν από τους σοβαρότερους αρχαίους Έλληνες γιατρούς.

ΠΑΝΤΖΑΡΙ: ΜΙΑ ΥΠΕΡΤΡΟΦΗ ΣΕ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Τον τελευταίο καιρό κατακλυζόμαστε από ενημερωτικά άρθρα για την αξία της κατανάλωσης υπερτροφών μέσω συμπληρωμάτων διατροφής για την υγεία μας. Ένα λαχανικό που αξίζει τον τίτλο της υπερτροφής είναι τα παντζάρια. Το παντζάρι (Beta vulgaris) ανήκει στην ίδια οικογένεια με το σπανάκι. Το κόκκινο χρώμα του βολβού του παντζαριού οφείλεται σε χρωστικές που ονομάζονται betalains. Οι betalains είναι υδατοδιαλυτές φυτικές χρωστικές που έχουν αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και καρδιοπροστατευτικές ιδιότητες και περιέχουν νιτρικά άλατα. Πρόσφατες μελέτες έχουν βρει ότι τα νιτρικά άλατα του βολβού του παντζαριού έχουν ευεργετικές επιδράσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα. Υπάρχουν δύο τύποι betalains: οι βήτα-κυανίνες και οι βήτα-ξανθίνες. Οι βήτα-κυανίνες είναι κόκκινες/βιολετί στο χρώμα. Η βητανίνη είναι η καλύτερα μελετημένη από τις βήτα-κυανίνες. Οι βήτα-ξανθίνες είναι κίτρινες. Μια καλά μελετημένη βήτα-ξανθίνη είναι η βουλγαξανθίνη.

Τα εκχυλίσματα του βολβού του παντζαριού περιέχουν βήτα-κυανίνες και άλλα συστατικά όπως φαινολικά οξέα, φλαβονοειδή, αρωματικά πεπτίδια και άλλα φυσικά ευρισκόμενα αντιοξειδωτικά, τα οποία μαζί θεωρούνται ότι είναι υπεύθυνα για τις αντιοξειδωτικές δράσεις του βολβού του παντζαριού. Μελέτες έχουν δείξει την ικανότητα του βολβού του παντζαριού να αυξάνει τα επίπεδα σημαντικών αντιοξειδωτικών ενζύμων, όπως η γλουταθειόνη υπεροξειδάση.

Ο βολβός του παντζαριού περιέχει δύο καροτενοειδή, τη λουτεΐνη και τη ζεαξανθίνη, τα οποία προστατεύουν την υγεία των οφθαλμών.

Εκτός από το ότι είναι πλούσια πηγή αντιοξειδωτικών ο βολβός του παντζαριου περιέχει επίσης φολικό οξύ, βιταμίνη C, βιταμίνες Β1, Β2, Β3 και Β6, ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο, μαγγάνιο και σίδηρο.

Πολλά από τα μοναδικά φυτοθρεπτικά που υπάρχουν στον βολβό του παντζαριού έχουν φανεί ότι λειτουργούν ως αντιφλεγμονώδη συστατικά. Συγκεκριμένα η αντιφλεγμονώδης δράση έχει φανεί για τη βητανίνη, την ισοβητανίνη και τη βουλγαξανθίνη. Ένας μηχανισμός που επιτρέπει αυτά τα συστατικά να μειώνουν τη φλεγμονή είναι η ικανότητά τους να εμποδίζουν τη δράση των ενζύμων κυκλο-οξυγενάσης (συμπεριλαμβανομένων των COX-1 και COX-2). Τα ένζυμα COX χρησιμοποιούνται ευρέως από τα κύτταρα, για να παράγουν μόρια που πυροδοτούν τη φλεγμονή. Κάτω από τις περισσότερες συνθήκες, όταν η φλεγμονή χρειάζεται, η παραγωγή των φλεγμονωδών μορίων είναι ένα καλό πράγμα. Ωστόσο κάτω από άλλες συνθήκες, όταν το σώμα υφίσταται χρόνια, ανεπιθύμητη φλεγμονή, η παραγωγή αυτών των φλεγμονωδών μορίων μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα. Διάφοροι τύποι καρδιοπάθειας, συμπεριλαμβανομένης της αθηροσκλήρωσης, χαρακτηρίζονται από χρόνια, ανεπιθύμητη φλεγμονή.

Ο βολβός των παντζαριών είναι επίσης πηγή μπεταΐνης. Η μπεταΐνη (γνωστή και ως τριμεθυγλυκίνη ή TMG) είναι ένα συστατικό που μειώνει την ομοκυστεΐνη. Υψηλά επίπεδα ομοκυστεΐνης συνδέονται με ανεπιθύμητη φλεγμονή και κίνδυνο για καρδιαγγειακά προβλήματα, όπως αθηροσκλήρωση. Η μπεταΐνη μειώνει επίσης τα επίπεδα διαφόρων φλεγμονωδών δεικτών, όπως τη C-reactive protein, την ιντερλευκίνη-6 και τον παράγοντα άλφα νέκρωσης των όγκων.

Το νιτρικό περιεχόμενο του παντζαριού βοηθά στη μείωση της υπέρτασης, υποστηρίζουν επιστήμονες της Σχολής Ιατρικής και Οδοντιατρικής του Λονδίνου Barts σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύουν στο περιοδικό Hypertension. Το νιτρικό περιεχόμενο του παντζαριού μετατρέπεται σε νιτρικό οξείδιο. Το νιτρικό οξείδιο διατηρεί ανοιχτές και χαλαρές τις αρτηρίες, αυξάνοντας έτσι τη ροή του αίματος και μειώνοντας την πίεση του αίματος.

Οι ίνες που βρίσκονται στον βολβό του παντζαριού έχουν φανεί σε μελέτες σε ζώα ότι μειώνουν τα επίπεδα της χοληστερίνης.

Τα αντιοξειδωτικά του βολβού του παντζαριού προστατεύουν το καρδιαγγειακό μας σύστημα, αφού αποτρέπουν την οξείδωση της LDL.

Ο βολβός του παντζαριού περιέχει επίσης μπεταΐνη (TMG) και φολικό οξύ, που μειώνουν τα επίπεδα της ομοκυστεΐνης.

Οι βολβοί του παντζαριού έχουν χρησιμοποιηθεί ευεργετικά σε πολλές ηπατικές δυσλειτουργίες, αφού ενεργοποιούν την ηπατική αποτοξίνωση.

Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι ο βολβός του παντζαριού, επειδή είναι πλούσιος σε νιτρικά άλατα, αυξάνει την αντοχή στην άσκηση. Στη μελέτη 8 άνδρες ηλικίας 19 και 38 ετών κατανάλωναν 500 ml καθημερινά χυμού βολβού παντζαριού για έξι ημέρες. Οι άνδρες έπειτα υποβλήθηκαν σε μια σειρά από δοκιμασίες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν και ποδηλασία σε ποδήλατο άσκησης. Σε μια άλλη χρονική περίοδο τους χορηγήθηκε placebo και μετά υποβλήθηκαν στην ίδια σειρά δοκιμασιών. Οι άνδρες μετά από τη χορήγηση χυμού βολβού παντζαριού μπορούσαν να ποδηλατούν κατά μέσο όρο για 11,25 λεπτά που ήταν 92 δευτερόλεπτα περισσότερο από ό, τι μπορούσαν μετά που είχαν λάβει το placebo. Θεωρείται ότι ο μηχανισμός πίσω από αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ότι τα νιτρικά άλατα από τον χυμό μετατρέπονται σε νιτρικό οξείδιο μέσα στο σώμα, γεγονός που μειώνει τις απαιτήσεις του σώματος για οξυγόνο κατά τη διάρκεια των σωματικών ασκήσεων, κάτι που δημιουργεί λιγότερη κούραση.

L-ARGININE: ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ VIAGRA

Τι θα λέγατε, αν μαθαίνατε ότι υπάρχει ένα αμινοξύ που θεωρείται ως το φυσικό Viagra; Το αμινοξύ αυτό είναι η αργινίνη.

Η αργινίνη θεωρείται ένα ημι-απαραίτητο αμινοξύ, επειδή ακόμα και αν το σώμα φυσιολογικά παράγει αρκετό από αυτό, η συμπληρωματική χορήγηση είναι μερικές φορές απαραίτητη. Για παράδειγμα άνθρωποι με πρωτεϊνικό υποσιτισμό, υπερβολική πρόσληψη λυσίνης, εγκαύματα και μολύνσεις μπορεί να μην έχουν αρκετή αργινίνη. Συμπτώματα έλλειψης αργινίνης περιλαμβάνουν φτωχή θεραπεία τραυμάτων, απώλεια μαλλιών, εξανθήματα, δυσκοιλιότητα και λιπώδες ήπαρ. Η αργινίνη βρίσκεται στα κρέατα, στους ξηρούς καρπούς, στο γάλα, στο τυρί και στα αυγά.

Η αργινίνη είναι απαραίτητη για τον μεταβολισμό της αμμωνίας που παράγεται από τη διάσπαση των πρωτεϊνών. Επίσης χρησιμοποιείται, για να μεταφέρει το άζωτο που χρησιμοποιείται στον μεταβολισμό των μυών. Είναι ένα από τα μπόντυ μπίλντινγκ αμινοξέα και επίσης επηρεάζει διάφορες ορμονικές λειτουργίες. Έχει φανεί ότι διεγείρει τον αδένα της υπόφυσης να παράγει και να εκκρίνει ανθρώπινη αυξητική ορμόνη σε νέους άνδρες σε δόση μεγαλύτερη των τριών γραμμαρίων την ημέρα. Η ανθρώπινη αυξητική ορμόνη βοηθά στο κτίσιμο των μυών, οδηγεί σε αυξημένη μυϊκή δύναμη και τόνο και ενισχύει τον μεταβολισμό του λίπους (αυξάνει το κάψιμο των λιπών), που βοηθά στην απώλεια βάρους. Η αυξητική ορμόνη γενικά φαίνεται ότι αυξάνει τον μεταβολισμό και την ενέργεια. Η αργινίνη έχει θετική επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα, διεγείροντας τη δραστηριότητα του θύμου και επίσης βοηθά το σώμα να θεραπευτεί από τραύματα. Η πιθανή δράση της L-arginine στο να επισκευάζει τα τραύματα είναι λόγω του ρόλου της να σχηματίζει L-proline, ένα αμινοξύ που είναι απαραίτητο για τη σύνθεση του κολλαγόνου. Μερικές έρευνες έχουν δείξει ότι υψηλές δόσεις L-arginine αυξάνουν την ανδρική γονιμότητα αυξάνοντας την παραγωγή και την κινητικότητα του σπέρματος.

Η αργινίνη έχει ενδιαφέρον στη σχέση της με ένα αέριο, το μονοξείδιο του αζώτου, που βρίσκεται σε όλο το σώμα. Η αργινίνη είναι το πρωταρχικό συστατικό που χρησιμοποιείται ως βάση για τον σχηματισμό μονοξειδίου του αζώτου. Όποτε το σώμα ενεργοποιεί το ένζυμο nitric oxide synthase να μετατρέψει την υπερβολική αργινίνη σε κιτρουλίνη (ένα άλλο αμινοξύ), παράγεται μονοξείδιο του αζώτου. Αυτή η δραστηριότητα συμβαίνει κυρίως στο συκώτι. Η ενθάρρυνση του σχηματισμού μονοξειδίου του αζώτου από υψηλά επίπεδα αργινίνης του ήπατος έχει ερευνηθεί από μερικούς ερευνητές ως μια μέθοδος που βοηθά να ρυθμιστεί η πίεση του αίματος και να βελτιωθεί η ανδρική ανικανότητα, επειδή και τα δύο χρειάζονται χαλάρωση των αιμοφόρων αγγείων και το μονοξείδιο του αζώτου μπορεί να παράγει αυτό το αποτέλεσμα.

Στο σώμα η αργινίνη χρησιμοποιείται, για να παρακευάσει μονοξείδιο του αζώτου, που μειώνει τη δυσκαμψία των αιμοφόρων αγγείων, αυξάνει τη ροή του αίματος και βελτιώνει τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων. Ωστόσο η αργινίνη δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται μετά από καρδιακή προσβολή. Η αργινίνη αφ’ εαυτής (όχι το μονοξείδιο του αζώτου που παράγει) μειώνει τη χοληστερίνη πολύ πιο αποτελεσματικά από οποιοδήποτε άλλο αμινοξύ. Καθημερινές δόσεις των 6-17 γραμμαρίων την ημέρα έχουν μειώσει την LDL χωρίς να μειώνουν την ευεργετική HDL, και το κάνουν αυτό χωρίς παρενέργειες. Εμποδίζει επίσης τον σχηματισμό θρόμβων στο αίμα που μπορεί να οδηγήσει σε έμφραγμα και εγκεφαλικό.

Οι bodybuilders μπορούν να παίρνουν L-arginine μαζί με L-ortnithine για τις επιδράσεις τους στο κτίσιμο των μυών. Πρόσφατη έρευνα έχει δείξει ότι η L-arginine και η L-lysine μαζί έχουν παρόμοιο αποτέλεσμα πιθανόν σε χαμηλότερες δόσεις. Η συμπληρωματική χορήγηση L-arginine σε δόση των 4 γραμμαρίων καθημερινά ήταν επιτυχής στη βελτίωση της γονιμότητας στους άνδρες αυξάνοντας την κινητικότητα του σπέρματος.

Η αργινίνη έχει χρησιμοποιηθεί για τη στυτική δυσλειτουργία στους άνδρες. Όπως το Viagra η αργινίνη θεωρείται ότι ενισχύει τη δράση του μονοξειδίου του αζώτου, που χαλαρώνει τους μύες που περικυκλώνουν τα αιμοφόρα αγγεία του πέους. Ως αποτέλεσμα τα αιμοφόρα αγγεία στο πέος διαστέλλονται, αυξάνοντας τη ροή του αίματος, που βοηθά να διατηρείται μια στύση. Η διαφορά στο πώς λειτουργούν είναι ότι το Viagra μπλοκάρει ένα ένζυμο που ονομάζεται PDE5, το οποίο καταστρέφει το μονοξείδιο του αζώτου, ενώ η αργινίνη χρησιμοποιείται, για να παρασκευάσει μονοξείδιο του αζώτου.

Σε μια μελέτη 50 άνδρες με στυτική δυσλειτουργία πήραν είτε 5 γραμμάρια L-arginine την ημέρα είτε placebo. Μετά από έξι εβδομάδες περισσότεροι άνδρες στην ομάδα της L-arginine είχαν βελτίωση σε σύγκριση με αυτούς που πήραν placebo.

Η αργινίνη χρησιμοποιείται επίσης για σεξουαλική δυσλειτουργία στις γυναίκες.

Η L-arginine είναι συνήθως καλά ανεκτή σε δόσεις των 3 με 6 γραμμαρίων. Δόση 3 με 4 γραμμαρίων καθημερινά χρειάζεται για την επίτευξη της αυξητικής ορμόνης. Η L-arginine και η L-ornithine ή η L-arginine και η L-lysine μπορούν να λαμβάνονται συμπληρωματικά σε δόσεις των 500 με 1000 mg η κάθε μία δυο φορές την ημέρα ή 1000 με 1500 mg η κάθε μία πριν τον ύπνο. Για τη βελτίωση της ανδρικής γονιμότητας προτείνεται δόση δύο γραμμαρίων L-arginine δυο φορές την ημέρα. Η συμπληρωματική χορήγηση δεν θα πρέπει να γίνεται συνεχώς για μεγάλη περίοδο. Προτείνεται να χρησιμοποιείται για δυο με τρεις εβδομάδες με ένα διάλειμμα μιας με δυο εβδομάδων. Ένα ισορροπημένο συμπλήρωμα αμινοξέων μπορεί επίσης να χρησιμοποιείται.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Braverman E.R., Pfeifer C., Blum K., Smayda R., The Healing Nutrients Within, 2010

2. Erdmann R., The Amino Revolution, 1989

3. Fried R., Merrell W., Thornton J., The Arginine Solution: The First Guide to America’s New Cardio-Enhancing Supplement

4. Jacobs N.L., Arginine Amino Acid, 2011

5. Wright T., Move over Viagra: an overview of the latest on sexual function nutraceuticals.(Maca, Horny goat weed, L-Arginine), Nutraceuticals World, 5, 6, 48(3), Jun. 2002

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ: ΕΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΜΥΘΟΣ

Κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του Μάριου Δημόπουλου με τίτλο: ‘Χοληστερίνη: Ένας σύγχρονος μύθος’ από τον εκδοτικό οίκο Etra Publishing.

Γνωρίζετε ότι:

η χοληστερίνη είναι μια ουσία ωφέλιμη για τον οργανισμό σας;

η διατροφική χοληστερίνη και τα κορεσμένα λίπη δεν αυξάνουν τη χοληστερίνη στο αίμα σας;

η χοληστερίνη στο αίμα σας δεν μπλοκάρει τις αρτηρίες σας;

η υψηλή χοληστερίνη σας προστατεύει από μεταδοτικές ασθένειες και αλλεργίες;

άτομα που πεθαίνουν από καρδιοπάθεια έχουν χαμηλή χοληστερίνη;

η LDL δεν είναι χοληστερίνη αλλά λιποπρωτεΐνη;

υπάρχουν εξετάσεις αίματος άλλες από την εξέταση της χοληστερίνης που σας προφυλάσσουν από την καρδιοπάθεια;

πίσω από τη θεωρία της χοληστερίνης κρύβονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα των εταιρειών τροφίμων και των φαρμακευτικών εταιρειών;

οι στατίνες, τα φάρμακα μείωσης της χοληστερίνης, έχουν σοβαρές παρενέργειες;

υπάρχουν βιταμίνες και άλλα φυτικά συστατικά τα οποία σας προστατεύουν από την καρδιοπάθεια χωρίς παρενέργειες;

Σε αυτό το βιβλίο ο Μάριος Δημόπουλος μας οδηγεί να αντιληφθούμε την άλλη πλευρά του νομίσματος και να διαπιστώσουμε τον μύθο γύρω από τη χοληστερίνη και την καρδιοπάθεια.